4 januari 2014

Design Recap - Part 4

Hier liet ik het aan het einde van de post al weten, next up (en als laatste!) is mijn kamer in Den Haag waar ik van alle adressen sinds mijn achtiende het langst gewoond heb.

Na drie maanden heen en weer reizen tussen mijn tijdelijke huisje onderin Rotterdam en mijn Hogeschool in Den Haag kon ik via een woningcoöperatie eindelijk een kamer in Den Haag krijgen. Behoorlijk aan de prijs maar vlakbij school, dichtbij het centrum, met een eigen wastafel wat ik een must vind en veel licht door twee grote ramen. Toen ik erin trok zagen de muren er niet zo best uit; loskomend en overschilderd behang vol gaten en vlekken. Het behang heb ik verwijderd, de gaten gevuld, de muur geschilderd en voor de ramen mooie gordijnen opgehangen. Dit is de enige woonplek die ik ooit helemaal 'af' vond. Zie hier het resultaat!






De vloeren, plinten. granieten vensterbanken en rolgordijnen waren al donkergrijs toen ik erin kwam. Ik besloot dit met gebroken wit te combineren en verder in meubels en accessoires zoveel mogelijk warme kleuren te gebruiken. Grijs had ik zelf nooit zo snel gekozen maar in de tijd dat ik hier woonde raakte ik er erg van gecharmeerd waardoor het nu in het nieuwe huis ook veel terug komt!




Ik hou ervan om in mijn kamer een soort 'mini' huisje te creëren waarin alles een eigen plaatsje heeft (call me crazy) en dit witte kastje hielp om aan de andere kant, waar de deur is, een soort 'gang' of 'entree' te maken.




Aan de ene kant een soort galerie met schilderijtjes die ik meenam van vakantie, een foto van aan kart race waar ik tweede werd met mijn broer, een ansichtkaart die mijn oom me stuurde op de eerste dag dat ik naar de middelbare school ging... De kartonnen 'D' aan de muur staat natuurlijk voor Dorus en daarin lag een houten hartje die ik ooit van een van mijn beste vriendinnen kreeg. Aan de ene kant staat mijn naam en aan de andere kant de hare. Dorus en ik kennen elkaar via haar dus dit vond ik wel erg mooi symbolisch :)




Aan de andere kant plaats om jassen en tassen op te hangen en een spiegel om nog even je outfit en je haar te checken voor je de deur uit gaat. Het bakje bij de deur is een trucje wat ik al lang gebruik om minder dingen te vergeten en minder tijd kwijt te zijn aan zoeken... Als ik binnenkom leg ik daar gelijk de spullen in die ik alleen buitenshuis nodig heb; sleutels, portemonnee, OV-kaart, oordopjes. Ook als ik iets heb wat ik mee moet nemen leg ik het daar, een brief, een cadeautje, geleende spullen. Als je dan snel weg moet zie je alles in één oogopslag liggen en kun je het meteen in je tas stoppen. Zo heb je ook meteen minder spullen zonder 'eigen plek' door je kamer zwerven!

In Rotterdam woonde ik boven het kantoor van een containerbedrijf en daar kreeg ik gratis de twee vliegkisten waar ik al mijn schoolspullen en modellen in bewaarde.




Natuurlijk ook iets voor het mooi! De nepbloemen kreeg ik van mijn Moeder, de vaas had mijn Oma al bijna naar de kringloop gebracht en de placemat van touw is van de IKEA.




Vanuit de gang rechtdoor mijn walk-in closet. Al mijn jurken, schoenen en riemen in het kledingrek aan de ene kant, de rest allemaal in de hoge kast die ik mee kon nemen uit een ander huis. Hier had ik ook mijn schoonmaakspullen en de stofzuiger mooi uit het zicht en tussen de muur en de kast was nog plaats voor mijn strijkplank.




Aan de haken aan de muur hangen een waszak en mijn badjas en daarnaast nog een lamp. Op het tafeltje stonden mijn parfums en lagen mijn sieraden/zonnebrillen.




Daarnaast mijn mini woonkamertje. Ik heb echt moeten zoeken naar een bankje klein genoeg voor dit plekje! Het salontafeltje met glas kocht ik voor vijf euro via Marktplaats en de dekenkist staat nu ook in het nieuwe huis, die kwam van de ouders van Dorus en kon zo nodig extra zitplek bieden. De vaas is ook van mijn Oma en gered van de kringloop!




De reden dat precies hier de zithoek was? Dit licht! Heerlijk om een boekje te lezen met je gezicht in de zon! De Orchidee in het raamkozijn bestond al heel lang zielig uit alleen blaadjes maar begon na twee jaar spontaan weer te bloeien op dit plekje!




Verder mijn werkplek met plaats voor twee om daar ook te kunnen eten of een filmpje te kijken. Natuurlijk weer de eeuwige witte planken die alleen de laatste keer niet zijn meeverhuisd en hier waarschijnlijk nog hangen! Voor de okerkleurige schaarlamp heb ik een halfjaar lang Marktplaats afgezocht en de printertafel rechts is zelf gemaakt en geeft ook plek aan laptops en documenten.




Dan het belangrijkste, mijn lekker grote bed met een zelfgemaakt hoofdbord (waarover hier meer) en twee aparte lampjes. Dorus en ik sliepen op een gegeven moment best vaak bij elkaar en dan is het heel fijn ieder een apart lampje te hebben zodat je elkaar niet wakker houd als één van de twee nog wat wil lezen.




Deze planken maakte ik zelf van een oude pallet. Ben ik overigens niet heel orgineel in, het is sindsdien duizendmaal gedaan maar ik zag het voor het eerst op de blog van Ana White in 2010.




Het mooie doek boven het bed kreeg ik van een goede vriend die werkt bij herinneringen op linnen en vind ik echt supermooi. De foto is van onze vakantie naar Tenerife, toen we pas twee maandjes samen waren. Het vogeltje is een muursticker en de letters heb ik gewoon met acrylverf uit de losse pols geschilderd.




Ten slotte mijn minikeukentje en wastafel. Het witte kastje heb ik zelf gemaakt, tegelijk met de printertafel. Linksonder staat de koelkast, rechts pannen, borden en glazen, in de twee vakjes bovenop bestek en keukentextiel en bovenop een magnetron, smoothiemaker en broodtrommel. Alleen om echt op gas te koken moest ik naar de (smerige) gezamenlijke keuken maar dingetjes opwarmen, afwassen en kleine maaltijden bereiden kon allemaal hier!

Drieëntwintig vierkante meter vol spullen en functionaliteit. Ik heb hier heel erg fijn gewoond. Het enige nadeel was dat ik nergens buiten kon zitten. Soms klom ik uit het raam met de brandladder op het dak maar daar is het ook niet zo gezellig op het grind en niet zo'n goed voorbeeld voor de vele buitenspelende kindjes. En Dorus woonde hier niet. Dus na ruim anderhalf jaar was het tijd om te vertrekken.

Als ik rondkijk in mijn nieuwe huis, kán ik eigenlijk niet eens heimwee hebben.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten